Index   Back Top Print

[ IT  - PL ]

DISCORSO DI GIOVANNI PAOLO II
AGLI EX ALLIEVI DEL CENTRO PASTORALE
DEGLI UNIVERSITARI DI CRACOVIA (WAJ)

Solennità dellAssunzione della Beata Vergine Maria - Martedì, 15 agosto 1995

 

Bóg zapłać WAJ–owi za odwiedziny w Castel Gandolfo. Bardzo autentyczne odwiedziny, wszystko tak jak było w Krakowie, w Krakowie u jezuitów, w Krakowie na Franciszkańskiej, no i na pewno też w różnych innych miejscach, w których spotykałem się przeważnie z młodzieżą akademicką. Wszystkie te spotkania miały podobny charakter, a te w WAJ–u były zawsze najbardziej rozśpiewane. No i tak do dzisiaj zostało. WAJ śpiewa. Niech WAJ śpiewający nieraz przyjeżdża do Rzymu pośpiewać.

Dzieci rosną. To się jedno zmieniło w WAJ–u, że przedtem byli sami studenci, a teraz po jednej stronie jest klasa rodziców, po drugiej stronie klasa dzieci, większych i mniejszych, aż do najmniejszych.

Tak, to jest świadectwo, które WAJ daje sobie samemu. Wiadomo, że o. Czesław, zakładając “Akademię Amoris” (seminarium przygotowania studentów do życia w rodzinie), odczytał odwieczną drogę, którą człowiek kroczy w swoim życiu, drogę powołania małżeńskiego i rodzinnego. I wyście wspólnie z nim tę drogę odczytali, przyjęli za swoją i jesteście na tej drodze w różnych miejscach, na różnych etapach, ale tak jak czuję – jesteście szczęśliwi i wdzięczni WAJ–owi za to, że wam tę drogę ukazał i że na tej drodze jesteście dalej WAJ–em. Ja też się z tego ogromnie cieszę.

Pan Bóg ma swoje drogi, sposoby powoływania ludzi. Na pewno pośród was są i powołania kapłańskie, powołania zakonne, ale podstawowe jest zawsze powołanie do życia rodzinnego.

Cieszę się, że spotkałem się z WAJ–em rodzin. Cieszę się z tego bardzo. I życzę, ażeby te rodziny, które wyrosły z duszpasterstwa akademickiego ojców jezuitów dalej prowadziły ku przyszłości nowe pokolenia, bo chodzi tutaj nie tylko o człowieka, chodzi nie tylko o poszczególną rodzinę. Chodzi także o większe wspólnoty, chodzi o naród i o Kościół.

Kiedy słucham, kiedy przeżywam z wami razem ten wieczór, czuję, jak bardzo jesteście polskim narodem, jak bardzo jesteście jego cząstką, jego wspólnotą, wspólnotą twórczą, wspólnotą odpowiedzialną, wspólnotą zorientowaną ku przyszłości. I jak bardzo ta wspólnota polska jest równocześnie wspólnotą Kościoła. To wszystko wynieśliście z WAJ–u, a dzisiaj dziękuję wam za to, że przynieśliście to także do Castel Gandolfo.

To jest wielki zapis. W tym wszystkim, co śpiewacie przez tyle lat, w tym społecznym zapisie ja się odnajduję. To nie jest koncert, to jest zapis, to jest wezwanie do śpiewania razem, tak jak przy ogniskach, tak jak w Krakowie, tak jak w różnych miejscach.

Bardzo dziękuję! Bóg zapłać za wszystko! Pozdrówcie resztę WAJ–u. Niech wam Bóg błogosławi! Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

 

© Copyright 1995 - Libreria Editrice Vaticana

 



Copyright © Dicastero per la Comunicazione - Libreria Editrice Vaticana