Speaker:

Drodzy bracia i siostry, dzisiaj będę mówił o czwartej i ostatniej cnocie kardynalnej: o umiarkowaniu. Nie należy ona wyłącznie do chrześcijan. Jej greckie tłumaczenie: enkráteia, oznacza „władzę nad sobą”. Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, że umiarkowanie „pozwala opanować dążenie do przyjemności i zapewnia równowagę w używaniu dóbr stworzonych”. Osoba umiarkowana potrafi zachować właściwą miarę, waży słowa, nie pozwala, aby chwila wzburzenia zrujnowała relacje i przyjaźnie, które odbudowuje się z trudem. Jednocześnie potrafi zaprotestować i poprawić innych, aby nie dać wolnej ręki złu. Umiarkowaniu towarzyszą: łagodność, dyskrecja, skrytość i cichość. Osoba umiarkowana pokonana, z pokorą powstaje, by cieszyć się dobrami życia: przebywaniem razem przy stole, czułością pewnych przyjaźni, zaufaniem mądrych osób, zachwytem nad pięknem stworzenia. Ceni to, co w życiu najważniejsze.

Santo Padre:

Saluto cordialmente i pellegrini polacchi.

Dio ha regalato alla vostra nazione una ricca storia e cultura, grandi Santi e una bellissima terra natia. Ringraziando per questi doni, coltivate una libertà interiore di spirito che sappia usare con temperanza i beni spirituali e materiali, la cultura e l’arte, e rinunciando a tutto ciò che distrugge la vita e la dignità della persona umana.

Vi benedico di cuore.

Speaker:

Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów polskich.

Bóg obdarował Wasz naród bogatą historią i kulturą, wielkimi Świętymi oraz piękną ziemią ojczystą. Dziękując za te dary, pielęgnujcie wewnętrzną wolność ducha, która potrafi z umiarkowaniem korzystać z dóbr duchowych i materialnych, z kultury i sztuki, oraz rezygnować z tego, co niszczy życie i godność osoby ludzkiej.

Z serca Wam błogosławię.